นักเรียน 2-3 คนทำได้ดีทีเดียวโดยเฉพาะคนที่มีพื้นฐานการใช้ภาษาอังกฤษสมัยอยู่รร.ประถม แต่สำหรับนักเรียนส่วนใหญ่แล้ว การพูดหน้าชั้นเรียนถือเป็นฝันร้ายเลยทีเดียว "ครูคะ ตะกี้ตอนนั่งฟังเพื่อนพูดอยู่ หนูยังท่องได้อยู่เลย แต่พอออกมาหน้าห้อง หนูลืมหมดเลยค่ะ" นักเรียนคนนี้เล่าให้ฟังว่า สมัยอยู่รร.เก่าก็เคยพูดหน้าชั้นเรียน แต่ไม่บ่อยนักและก็ยังพูดภาษาไทยไม่ใช่ภาษาอังกฤษ "เวลาหนูพูด หนูต้องหลับตาค่ะ จะได้ไม่เห็นเพื่อน ไม่อย่างนั้นพูดไม่ออก ขาสั่นด้วยค่ะ" สุดท้าย ครูก็หันไปบอกให้นักเรียนทุกคนที่นั่งอยู่ในห้องเรียนก้มหน้าฟุบโต๊ะให้หมดทุกคน เพื่อให้นักเรียนคนนี้ไม่เกิดความกลัว ประหม่า เวลาพูดเพราะนี่คือการพูดหน้าชั้นเรียนครั้งแรกของการอยู่ Englsih Program
สำหรับการพูดครั้งแรก นักเรียนคนนี้ทำได้ดีกว่าที่เคยทำมา เมื่อเพื่อนๆก้มหน้าแล้ว นักเรียนก็สามารถตั้งสติและมีสมาธิมากขึ้น พูดติดขัดบ้างเล็กน้อยแต่ก็ผ่านไปได้ด้วยดี เมื่อการพูดจบลง ก็เหมือนยกภูเขาออกจากอกเลย เมื่อเพื่อนๆเงยหน้าขึ้นมามอง นักเรียนคนนี้ก็เริ่มประหม่าอีกครั้งค่ะ วิธีแก้ ออกมาพูดหน้าชั้นบ่อยๆค่ะ ครูเลยกำหนดให้นักเรียนคนนี้พูดหน้าชั้นเรียนทุกๆครั้ง และปรับตัวให้ชินให้ได้ เพื่อนๆจะเงยหน้ามองตามปกติ พูดได้มากหรือน้อย ก็ต้องพูด เพื่อเป็นการฝึกฝนค่ะ จำไว้นะคะนักเรียน เมื่อเรากลัวการทำสิ่งใด ให้เราทำมันซ้ำบ่อยๆเพื่อที่เราจะชินและไม่กลัวมันอีกต่อไปค่ะ
Bryan Tracy ผู้แต่งหนังสือเรื่อง Eat that frog..กินกบตัวนั้นซะ Eat that frog ก็หมายถึงว่า การกินกบเหมือนกับการทำสิ่งที่ตัวเองไม่อยากทำที่สุดซึ่งมันก็คงเป็นสิ่งที่เลวร้ายที่สุดของวันนั้นแล้ว แต่ถ้าเรารีบกินมันเสีย อย่างน้อยเราจะได้ภาคภูมิใจว่าจะสามารถผ่านพ้นวันนั้นไปได้ เปรียบเสมือนกับการพูดหน้าชั้นเรียน พูดไปเถอะค่ะ ทำให้มันเป็นความเคยชิน แล้วนักเรียนก็จะสามารถแก้ไปการกลัวการพูดหน้าชั้นเรียนไปเอง ขอให้มีความสุขกับการพูดหน้าชั้นเรียนทุกคนค่ะ
-___,- ทำไมปีหนูไม่เห็นเป็นแบบนี้อ่ะ หนูก็อายเหมือนกันนะ
ReplyDelete