ภาษานั้น สำคัญไฉน...

โตขึ้นอยากเป็นอะไร..นี่คือคำถามยอดฮิตที่เด็กๆทุกคนคงเคยได้ยินกันมาตั้งแต่เล็กๆ ไม่ว่าสิ่งที่พูดออกไปจะเป็นความใฝ่ฝันของนักเรียนจริงๆ ชอบตามเพื่อนในกลุ่ม เป็นอาชีพยอดนิยม หรือตอบไปโดยยังไม่แน่ใจสักเท่าไหร่ว่าอยากทำอาชีพนั้นๆจริงหรือเปล่า สำหรับเด็กๆบางคนอาจรู้จักตัวเองมาตั้งแต่เล็กๆว่าชอบด้านวิทยาศาสตร์ ด้านภาษา หรือชอบด้านกีฬา แต่ไม่ว่าจะชอบด้านไหน อยากมีอาชีพอะไรในอนาคต เราก็ปฏิเสธไม่ได้จริงๆว่าทักษะที่สำคัญที่สุดด้านหนึ่ง ก็คือทักษะด้านการสื่อสารค่ะ

การสื่อสารในที่นี้ไม่ได้มุ่งเน้นเฉพาะด้านการพูดนะคะ แต่ยังรวมเอาด้านการฟัง การอ่าน และการเขียนเข้าไว้ด้วย  นักเรียนหลายคนชอบการพูดและมีความสุขทุกครั้งที่ได้พูด และแสดงความคิดเห็น มักไม่เกิดความรู้สึกเคอะเขิน และเพื่อนๆก็ชอบฟังในสิ่งที่เค้าพูดด้วยสิ ในขณะที่นักเรียนบางส่วน ชอบที่จะนั่งเงียบๆฟังเพื่อนพูด ไม่ออกความคิดเห็นหรือแสดงความคิดเห็นใดๆ นานๆจะพูดสักครั้งว่า “ก็ดีนะ” “เอาสิ” “อื้อ” หรือ “ยังไงก็ได้” แต่อย่างไรก็ตาม ทักษะทั้งสี่อย่าง ฟัง พูด อ่าน และเขียน นั้นไม่ได้ยากเลย ถึงแม้เราจะไม่ชอบพูด แต่เราก็พูดได้ แม้เราจะไม่ชอบอ่าน แต่เราก็อ่านได้ เพราะภาษาไทย เป็นภาษาถิ่นของเรา

แต่การสื่อสารที่ครูกำลังพูดถึงคือ การสื่อสารด้ายภาษาอังกฤษ ภาษาที่สองที่เด็กๆรุ่นใหม่ทุกๆคนต้องฟัง พูด อ่าน และเขียนได้ คอมพิวเตอร์และอินเตอร์เน็ต นวัตกรรมในโลกยุคใหม่ที่เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วจนเราตามไม่ทัน โทรศัพท์มือถือสมาร์ตโฟน คอมพิวเตอร์โน้ตบุค ไอพอด ไอแพด ไอโฟน ไอโน่น ไอนี่ นวัตกรรมเหล่านี้มีจุดประสงค์เพื่อให้ผู้ใช้ติดต่อสื่อสารอย่างรวดเร็ว ทำให้โลกที่กว้างใหญ่ใบนี้เล็กลงอีกเยอะ ภาษาอังกฤษถูกใช้เป็นภาษากลางในการสื่อสาร ทุกชาติทุกภาษาจำเป็นต้องสื่อสารเป็นภาษาอังกฤษ ดังนั้น ภาษาอังกฤษมีความจำเป็นอย่างยิ่งต่อการดำรงชีวิตให้อยู่รอดในอนาคต

เห็นความสำคัญของภาษาอังกฤษขนาดนี้แล้ว เรามาเริ่มทำใจให้ชอบภาษาอังกฤษกันดีกว่าค่ะ เพราะภาษาอังกฤษ..ไม่ยากเลย